Bereken transitievergoeding vs. kantonrechtersformule

Kantonrechtersformule: oud en nieuw

Bij ontslag via een vaststellingsovereenkomst hoeft de transitievergoeding NIET gebruikt te worden. Er wordt onderhandeld over de hoogte van de ontslagvergoeding. De werknemer wilt hoog inzetten. Soms wordt daarom de kantonrechtersformule gebruikt in de onderhandelingen. De kantonrechtersformule is VEEL hoger dan de transitievergoeding. De kantonrechtersformule berekent de hoogte van de ontslagvergoeding op basis van drie componenten. De componenten worden met elkaar vermenigvuldigd (A * B * C). De componenten zijn A, B en C. A, B en C staan voor het Aantal gewogen dienstjaren, het Brutoloon, en de Correctiefactor. Er is een oude en nieuwe kantonrechtersformule. Het verschil zit in de gewogen dienstjaren. De wegingsfactor is hoger bij de oude kantonrechtersformule en dus gunstiger voor de werknemer. De vakbonden zetten bij onderhandelingen over een sociaal plan in op de oude kantonrechtersformule, omdat deze gunstiger is.

Oude kantonrechtersformule: Aantal gewogen dienstjaren (A)

Het aantal dienstjaren wordt gewogen op basis van de leeftijd die u had tijdens het dienstjaar. Vervolgens worden alle dienstjaren na weging bij elkaar opgeteld:

Leeftijd	Wegingsfactor
Tot 40 jaar	1
40 tot 50 jaar	1,5
50 tot 60 jaar	2

Nieuwe kantonrechtersformule: Aantal gewogen dienstjaren (A)

Leeftijd	Wegingsfactor
Tot 35 jaar	0,5
35 tot 45 jaar	1
45 tot 55 jaar	1,5
Boven de 55	2

Brutoloon (B)

Dit is het bruto maandsalaris vermeerderd met vakantietoeslag, vaste dertiende maand, structurele overwerkvergoeding en vaste ploegentoeslag. Niet meegerekend wordt het werkgeversaandeel pensioenpremie, de auto van de zaak, onkostenvergoedingen, de werkgeversbijdrage zorgverzekeringen en niet-structurele looncomponenten.

Correctiefactor (C)

De correctiefactor is de subjectieve factor van de kantonrechtersformule. De hoogte ligt meestal tussen de 0 en 2. Bij een collectief ontslag is vaak de financiële positie van de werkgever van invloed op de hoogte. Een financieel gezond bedrijf zal eerder een correctiefactor van 1 of hoger kunnen betalen. Bij een financieel ongezonde onderneming zal een correctiefactor van 1 niet haalbaar zijn. Bij een individueel ontslag met wederzijds goedvinden (via een vaststellingsovereenkomst) zullen onderhandelingen de correctiefactor bepalen. Factoren die de hoogte bepalen zijn: verwijtbaarheid van één van de partijen, financiële positie van de werkgever, de arbeidsmarktpositie van de werknemer, (dis)functioneren van de werknemer, etc.

Wilt u ook een hogere ontslagvergoeding?

Vraag advies aan onze juristen. Ga naar hogere ontslagvergoeding, ook voor u of bel 088 20 50 899 en spreek direct een jurist. Het advies is gratis.